مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
شاعر : مهدی کبیری
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
قالب شعر : غزل
یاد پدر میکرد و با گریه اذان میداد گهـوارۀ خالی محـسن را تکان میداد
هر بار از سد سکوت کوچه رد میشد هر بار روی خاک میافتاد و جان میداد
با دیدن گلها دلش از غصه خون میشد نیـلـوفـر بـاغ عـلی بوی خزان میداد
حـتی به سـخـتی هم دگر بـالا نمیآمد دستی که نان خلق را از آسمان میداد
با یاعلی از بسترش آهسته برمیخاست این نام بر زانوی بیجانش توان میداد
روی حسینش را میان گریه میبوسید وقتی تنور خانه قدری بوی نان میداد
زینب به یاد جـای زخـم مـیخ میافتاد وقتی حسن هق هق کنان در را نشان میداد
وقـتی امانت را عـلی دست پیـمبر داد غرق خجالت بود و دائم سر تکان میداد
|